Βάλια Κάλντα 2005 / © I.A. Daglis
Η πατρίς της γεννήσεώς μου είναι από το Λιδορίκι, χωριό του Λιδορικιού ονομαζόμενον Αβορίτη· τρεις ώρες είναι από το Λιδορίκι μακριά το άλλο το χωριό, πέντε καλύβια. Οι γοναίγοι μου πολύ φτωχοί και η φτώχεια αυτήνη ήρθε από την αρπαγή των ντόπιων Τούρκων και των Αρβανίτων του Αλήπασα. Πολυφαμελίτες οι γοναίγοι μου και φτωχοί και όταν ήμουνε ακόμα εις την κοιλιά της μητρός μου, μίαν ημέρα πήγε δια ξύλα εις τον λόγκον. Φορτώνοντας τα ξύλα στο νώμο της, φορτωμένη εις τον δρόμον, εις την ερημιά, την έπιασαν οι πόνοι και γέννησε εμένα· μόνη της η καημένη και αποσταμένη εκιντύνεψε και αυτήνη τότε και εγώ. Ξελεχώνεψε μόνη της και συγυρίστη, φορτώθη ολίγα ξύλα και έβαλε και χόρτα απάνου εις τα ξύλα και από πάνου εμένα και πήγε εις το χωρίον.
Γιάννης Μακρυγιάννης [Απομνημονεύματα]
Καημένε Μακρυγιάννη,νάξερες γιατί τσάκισες το χέρι σου, το τσάκισες για να χορεύουν σέϊκ τα κολόπαιδα ...
ReplyDeleteN. Χριστιανόπουλος